Zajęcia ze sprzętem wojskowym w Szkole Podstawowej nr 15 im. Bohaterów 12 Kołobrzeskiego Pułku

„Przysposobienie Obronne” to przedmiot znany w szkołach i kojarzony głównie z lekcji zakładania maski przeciwgazowej typu słoń, realizowany głównie z powodów zagrożenia wojną nuklearną i ataku chemicznego w czasach istnienia Układu Warszawskiego, w który to wchodził nasz kraj. Realizowany do czerwca 2009 roku zakładał naukę dla uczniów w szkołach ponadgimnazjalnych prawidłowych zachowań podczas różnych zagrożeń kładąc głównie wysiłek na Obronę Cywilną.

Wraz ze wstąpieniem Polski do Paktu Północno-Atlantyckiego zmiany uległy również w doktrynie wojennej, w tym związanymi z zagrożeniami dla naszego kraju. Dlatego też idąc z duchem nowoczesności przedmiot popularnie zwanym P.O został od września 2009 roku zamieniony na „Edukacje dla Bezpieczeństwa” tym samym wchodząc do klas gimnazjalnych.

Ta zmiana umożliwiła wprowadzenie żołnierzy w roli nauczycieli, którzy zaczęli opowiadać o swojej pracy, uczyli ratownictwa medycznego jak również prawidłowego postepowania na wypadek zagrożenia. W naszym mieście takie zajęcia realizował Związek Żołnierzy Wojska Polskiego Koło im. Gorzowskich Jednostek Wojskowych, wśród których z wykształcenia cywilnego znaleźli się pedagodzy szkolni. Jak przez te lata wyglądały zajęcia wojskowe na terenie miasta i gmin ościennych? Podsumowanie połączone z lekcją ze sprzętem wojskowym odbyło się 12 grudnia w Szkole Podstawowej nr 5 im. Bohaterów 12 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty.

Wizyta w zapomnianym zakładowym schronie przeciwlotniczym

Województwo zachodniopomorskie za sprawą swojego bliskiego położenia nad Morzem Bałtyckim był od lat miejscem strategicznym i nadal nim jest. Tu znajdowały się ważne zakłady przemysłowe, które w razie potrzeby mogły swoją produkcję cywilną przestawić na wojskową. Z tego też powodu byłyby w pierwszej kolejności w razie konfliktu zbrojnego narażone na bombardowania. Z myślą o tym na terenach przemysłowych budowano liczne schrony dla załogi i zarządu. Pierwotnie schrony budowane jeszcze za czasów niemieckich, w późniejszym czasie były dostosowane do nowych już polskich realiów wojennych.

Dziś na terenach przemysłowych nie kiedy zamkniętych dla oczu zwykłego cywila czekają na swoje nowe życie. Jeden z nich odnaleźli miłośnicy wojskowej historii z Muzeum Techniki Wojskowej w Szczecinie. Wraz z nimi weszliśmy do jednego z wielu zakładowych schronów.

Pozyskiwanie sprzętu techniki wojskowej dla wojskowych muzeów

Związek Żołnierzy Wojska Polskiego, jako organizacja pożytku publicznego działająca na rzecz pro obronności kraju, oprócz kultywowania tradycji nieistniejących już jednostek wojskowych, z których to głównie wywodzą się jego członkowie zajmuje się również propagowaniem historii współczesnej Wojska Polskiego przy współpracy z licznymi Stowarzyszeniami Historycznymi. Przykładem nowych form działalności mogą być „miłośnicy ratowania zabytków” zrzeszeni w Kole im. Gorzowskich Jednostek Wojskowych w Gorzowie Wielkopolskim. Dlaczego? Bo to oni pozyskują wyposażenie wojskowe dla organizacji zajmujących się historią wojskową z ubiegłego wieku.